Przejdź do zawartości

Annika Schleu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annika Schleu
Ilustracja
Annika Schleu (2012)
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1990
Berlin

Obywatelstwo

Niemcy

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
złoto Moskwa 2011 drużynowo
złoto Rzym 2012 sztafeta
złoto Moskwa 2016 sztafeta
złoto Kair 2017 sztafeta
złoto Kair 2021 drużynowo
srebro Moskwa 2011 sztafeta
srebro Berlin 2015 drużynowo
srebro Meksyk 2018 indywidualnie
srebro Meksyk 2018 sztafeta
brąz Chengdu 2010 drużynowo
brąz Moskwa 2016 drużynowo
brąz Kair 2017 drużynowo
brąz Meksyk 2018 drużynowo
brąz Budapeszt 2019 drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto Székesfehérvár 2014 drużynowo
złoto Bath 2015 sztafeta
złoto Mińsk 2017 sztafeta
srebro Medway 2011 drużynowo
srebro Medway 2011 sztafeta
srebro Székesfehérvár 2014 sztafeta
srebro Bath 2015 drużynowo
brąz Drzonków 2013 drużynowo
brąz Drzonków 2013 sztafeta
Mistrzostwa Niemiec
złoto Berlin 2012 indywidualnie
Puchar Kremla
srebro Rosja 2014 indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Pretoria 2007 indywidualnie
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Drzonków 2008 indywidualnie
brąz Albena 2009 sztafeta mieszana

Annika Schleu (ur. 3 kwietnia 1990 w Berlinie) – niemiecka pięcioboista nowoczesny, olimpijka, żołnierz Bundeswehry stopnia Oberfeldwebel.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zawodniczka TSV Spandau. Karierę sportową rozpoczęła w 2000 roku. W 2005 roku po raz pierwszy wzięła udział w zawodach międzynarodowych: na mistrzostwach Europy juniorów B we włoskim Montepulciano oraz na mistrzostwach świata U-19, na których zajęła odpowiednio 7. i 15. miejsce. Wkrótce zaczęła odnosić sukcesy w zawodach juniorskich: indywidualne wicemistrzostwo świata juniorów 2007 w Pretorii, indywidualne wicemistrzostwo Europy juniorów 2008 w polskim Drzonkowie oraz brązowy medal w mistrzostwach Europy juniorów 2009 w bułgarskiej Albenie.

W 2010 roku zadebiutowała w seniorskich zawodach: 11 kwietnia 2010 roku w angielskim Medway w Pucharze Świata (21. miejsce). Podczas mistrzostw świata w chińskim Chengdu zajął 13. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 3. miejsce drużynowo wraz z Leną Schöneborn i Evą Trautmann.

W 2011 zaczęła odnosić pierwsze sukcesy w seniorskich zawodach. 29 maja 2011 roku w tym samym miejscu podczas Pucharu Świata zajęła 3. miejsce, stając tym samym po raz pierwszy na podium w zawodach tej rangi. Na mistrzostwach świata w Moskwie wraz z Leną Schöneborn i Evą Trautmann zdobyła złoty medal drużynowo oraz srebrny medal w sztafecie, natomiast na mistrzostwach Europy w angielskim Medway złoty medal w sztafecie oraz srebrny medal drużynowo.

W 2012 roku wystąpiła we wszystkich zawodach Pucharu Świata (6. miejsce w Rostowie). Na mistrzostwach świata 2012 w Rzymie zdobyła złoty medal w sztafecie wraz z Leną Schöneborn i Janine Kohlmann, wyprzedzając sztafetę z Chin oraz Wielkiej Brytanii. W lipcu br., dzięki zajęciu 9. miejsca w światowym rankingu zakwalifikowała się pierwsze swoje Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 w Londynie, na których zajęła odległe, 26. miejsce w konkursie indywidualnym. W październiku br. po raz pierwszy w karierze sportowej została indywidualną mistrzynią Niemiec.

W następnych latach umacniała swoją pozycję w niemieckiej drużynie narodowej, startując regularnie w zawodach Pucharu Świata oraz w innych zawodach międzynarodowych: na mistrzostwach Europy 2013 w polskim Drzonkowie zdobyła dwa brązowe medale: drużynowo z Ronją Doring i Leną Schöneborn oraz w sztafecie z Claudią Knack i Leną Schöneborn. W 2014 roku na mistrzostwach Europy w węgierskim Székesfehérvár zdobyła złoty medal drużynowo z Leną Schöneborn i Janine Kohlmann oraz srebrny medal w sztafecie z Leną Schöneborn oraz zajął 2. miejsce w Pucharze Kremla.

Na mistrzostwach Europy 2015 w angielskim Bath zdobyła złoty medal w sztafecie z Leną Schöneborn oraz srebrny medal drużynowo z Leną Schöneborn i Janine Kohlmann, przegrywając jedynie z polską drużyna (Anna Maliszewska, Aleksandra Skarzyńska, Oktawia Nowacka), natomiast na mistrzostwach świata 2015 w Berlinie zdobyła srebrny medal drużynowo z Leną Schöneborn i Janine Kohlmann.

W 2016 roku na mistrzostwach świata w Moskwie zdobyła brązowy medal drużynowo z Leną Schöneborn i Janine Kohlmann oraz złoty medal w sztafecie z Leną Schöneborn, a także osiągnęła swój największy indywidualny sukces, zajmując 4. miejsce na turnieju olimpijskim 2016 w Rio de Janeiro.

Na mistrzostwach Europy 2017 w Mińsku zdobyła złoty medal w sztafecie z Leną Schöneborn, a na mistrzostwach świata 2017 w Kairze zdobyła złoty medal w sztafecie z Leną Schöneborn oraz brązowy medal drużynowo z Alexandrą Bettinellil i Leną Schöneborn, natomiast mistrzostwa świata 2018 w Meksyku były najlepszymi w jej wykonaniu, bowiem zdobyła medale we wszystkich konkurencjach: srebrny medal indywidualnie i w sztafecie z Ronją Steinborn oraz brązowy medal z Janine Kohlmann i Anną Matthes.

Następnie drużynowo z Rebeccą Langrehr i Janine Kohlmann zdobyła mistrzostwo (2021) i wicemistrzostwo (2019).

Skandal na igrzyskach w Tokio

[edytuj | edytuj kod]

W 2021 roku Schleu wzięła udział na trzecich Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 w Tokio. W konkurencji indywidualnej, po dwóch dyscyplinach (szermierka i pływanie) prowadziła. Podczas konkurencji skoków przez przeszkody prowadziła konia Saint Boy, który niespodziewanie odmawiał przeskakiwania przeszkód na torze[1][2][3][4]. Czwarta odmowa zwierzęcia spowodowała dyskwalifikację zawodniczki i sklasyfikowanie jej na 31. miejscu[5][6][7].

Już podczas próby zawodniczki reprezentującej Rosyjski Komitet Olimpijski, Gulnaz Gubajdulliny Saint Boy trzykrotnie odmówił przeskoczenia przeszkód, a następnie zepchnął się na skraj toru, tak że nie było czwartej odmowy, co oznaczałoby usunięcie konia z zawodów, po czym zawodniczka została zdyskwalifikowana z powodu przekroczenia limitu czasu, jednak zwierzę według lekarza weterynarii było zdolne do dalszego udziału w zawodach[3]. Wielokrotne użycie przez Schleu ostróg i szpicruty, a także prośba trenerki, Kim Raisner, aby „właściwie uderzyła konia” wywołała krytykę w mediach i była czasami postrzegana jako okrucieństwo wobec zwierząt[8][9].

Za swój czyn trenerka została przez Międzynarodową Unię Pięcioboju Nowoczesnego (UIPM) zdyskwalifikowana z dalszego udziału w zawodach[10][11][12]. Sprawa wywołała intensywną debatę na temat udziału zwierząt w sporcie[13]. 6 września 2021 roku Komisja Dyscyplinarna UIPM zakazała Schleu nadużywania ostróg i szpicruty, a sama zawodniczka uniknęła konsekwencji za swój czyn[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]